środa, 26 czerwca 2013

Wenn nichts mehr geht...

  Jeśli któregoś dnia poczujesz, że chce Ci się płakać, zadzwoń do mnie.
Nie obiecuję, że Cię rozbawię, ale mogę płakać razem z Tobą.
  Jeśli któregoś dnia zapragniesz uciec, nie bój się do mnie zadzwonić.
Nie obiecuję, że Cię zatrzymam, ale mogę pobiec z Tobą.
  Jeśli któregoś dnia nie będziesz chciał nikogo słuchać, zadzwoń do mnie.
Obiecuję być cicho, ale będę z Tobą.
  Jeśli któregoś dnia zadzwonisz, i nikt nie odbierze, to przyjdź do mnie.
Bo mogę Cię potrzebować.

4 komentarze:

  1. Piękne.
    Nie wiem, co mogę więcej napisać. Ale... hm... Dla mnie to daje dużo do myślenia, chociaż tekst był krótki, i sprawia, że... ciężko określić, co czuję. Ale podobało mi się. Weny.

    Pozdrawiam,
    Illusion.

    OdpowiedzUsuń
  2. Popieram Illusiona. Tekst piękny, choć krótki. Daje do myślenia. Czasem trzeba z kimś dzielić smutki i problemy...

    OdpowiedzUsuń
  3. Nominowałam Cię do The Versatile Blogger :)

    karuzeela.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  4. Zostałam nominowana do konkursu The Versatile Blogger

    OdpowiedzUsuń